De rasstandaard van de Ierse Wolfshond

LAND VAN OORSPRONG

Ierland

DATUM VAN PUBLICATIE EN IN WERKING TREDEN STANDAARD

13.03.2001.

AANWENDING

Tot het einde van de 17de eeuw werden de Ierse wolfshonden aangewend in lerland voor de jacht op wolven en herten.

Ze werden ook gebruikt in grote delen van Europa voor de jacht op wolven en dit voor de grote wouden verdwenen.

CLASSIFICATIE F.C.I.

Groep 10 windhonden – Sectie 2 – Ruwharige windhonden – Zonder werkproef.

ALGEMEEN BEELD

De Ierse wolfshond moet niet zo zwaar of massief zijn als de Duitse dog, maar wel zwaarder en massiever dan de deerhound, op wie hij trouwens in algemeen beeld moet gelijken.

Hij heeft een grote gestalte en heeft een indrukwekkende verschijning.

Hij is zeer gespierd, sterk, doch sierlijk gebouwd, gemakkelijk en vlot in zijn bewegingen, hoofd en hals worden hoog gedragen, de staart wordt in een opwaartse lijn gedragen met een lichte buiging naar het uiteinde toe.

Grote gestalte, hier inbegrepen en goede schofthoogte en in verhouding en correcte lichaamslengte is hetgeen verlangd wordt.

Het is ook zeer gewenst dat dit ras een gemiddelde schofthoogte haalt van 32-34 inches (81-86 cm) bij de reuen, met daarbij de nodige kracht, bewegelijkheid, moed en evenredigheid.

GEDRAG TEMPERAMENT

Een lammetje thuis, een leeuw tijdens de jacht.

HOOFD

Lang en horizontaal, hoog gedragen, het voorhoofdbeen loopt weinig op en er is weinig inzinking tussen de ogen.

SCHEDELGEDEELTE

Schedel : Niet te breed.

SNUITGEDEELTE

Lang en matig puntig.

Tanden: Schaargebit ideaal, tanggebit wordt aanvaard
Ogen: Donker.
Oren: Klein, rozenoor (gedragen lijk dit van een greyhound).

HALS

Eerder lang, zeer sterk en gespierd, goed gewelfd, zonder keelhuid of los vel rondom de hals.

STAART

Lang en licht gebogen, van middelmatige dikte en goed bedekt met haar.

VOORSTE LEDEMATEN

Schouders : Bespierd, geven de borst breedte, schuin geplaatst.

Ellebogen : Goed onder het lichaam geplaatst, niet naar binnen of naar buiten draaiend.

Voorbenen : Bespierd, zwaar bot, volledig recht.

ACHTERSTE LEDEMATEN

Dijen : Lang en bespierd.

Knie : Goed gehoekt.

Tweede dij : Goed bespierd, lang en sterk.

Hakken : Goed laag geplaatst, niet naar binnen of naar buiten draaiend.

VOETEN

Middelmatig groot en rond, niet naar binnen of naar buiten geplaatst. Tenen : Goed gewelfd en gesloten.

Nagels : Zeer sterk en gebogen.

BEWEGING

Gemakkelijk en vlot.

VACHT

HAAR
Ruw en hard op het lichaam, benen en hoofd. Speciaal hard over de ogen en baard.

KLEUR EN AFTEKENING
De erkende kleuren zijn grijs, gestroomd, rood, zwart, zuiver wit, reekleurig (fawn) of gelijk welke kleur die voorkomt bij de deerhound

GROOTTE EN GEWICHT

Gewenste hoogte : Gemiddeld 32 inches tot 34 inches bij de reuen (81-86 cm).
Minimum hoogte : Reu 31 inches (79cm).
Minimum hoogte : Teven 28 inches (71 cm).
Minimum gewicht : Teven 90 pounds (45.5 kg).

FOUTEN

Al wat afwijkt van wat hiervoor vermeld wordt, dient als fout aangerekend te worden. De bestraffing gebeurt in evenredigheid tot de graad van afwijking.

NB : De reuen moeten twee normaal ontwikkelde testikels hebben, die volledig in het scrotum afgedaald zijn.

– Te licht of te zwaar hoofd.
- Te hoog voorhoofd.
- Gebogen voorbenen, zwakke polsen.
- Zwakke achterhand en in het algemeen een gebrek aan bespiering.
- Te kort in lichaam.
- Zadelrug of karperrug of geheel recht.
- Grote oren, vlak tegen de wangen hangend.
- Spreidtenen.
- Gedraaide voeten.
- Korte hals, veel keelhuid.
- Borstkas te smal of te breed.
- Overdreven gekrulde staart.
- Neuskleur anders dan zwart.
- Lipkleur anders dan zwart.
- Zeer lichte ogen, roze of leverkleurige oogleden.

De I.K.C. standaard voor dit ras bevat een addendum (List of Points in Order of Merit) die niet bijgevoegd mag worden door de F.C.I.

List of Points in Order of Merit

TYPICAL: The Irish Wolfhound should not be quite so heavy or massive as the Great Dane, but more so than the Deerhound, which in general type he should otherwise resemble. (Typisch : de Ierse Wolfshond moet niet zo zwaar of zo massief zijn als de Duitse dog, maar wel zwaarder en massiever dan de Deerhound, op wie hij trouwens in algemeen beeld moet lijken).

GREAT size and commanding appearance. (Hij heeft een grote gestalte en heeft een indrukwekkende verschijning)

Movements easy and active. (Beweging gemakkelijk en actief).

Head, long and level, carried high. (Hoofd lang en horizontaal, hoog gedragen).

Forelegs, heavily boned, quite straight; elbows well set under. (Voorbenen, zwaar bot, volledig recht, ellebogen goed onder het lichaam geplaatst).

Thighs long and muscular; second thighs, well muscled, stifles nicely bent. (Dijen lang en bespierd, tweede dij (onderdij) goed gespierd, goed gebogen knieën).

Coat, rough and hard, specially wiry and long over eyes and under jaw. (Vacht ruw en hard, speciaal hard (draadharig) en lang over de ogen en aan onderkaak).

Body, long, well ribbed up, with ribs well sprung, and great breadth across hips.
(Lichaam   lang, diepe en goed belijnde borstkas, goed gewelfde ribben en zeer brede heupen).

Loins arched, belly well drawn up. (Lendenen gewelfd, buikbelijning goed opgetrokken).

Ears, small, with greyhound like carriage (rosed). (Oren klein en gedragen lijk die van een greyhound (rozenoor)).

Feet, moderately large and round; toes close, well arched. (Voeten, middelmatig groot en rond, tenen gesloten en goed gewelfd).

Neck, long, well arched and very strong. (Hals lang, goed gewelfd en zeer sterk).

Chest, very deep, moderately broad. (Borstkas zeer diep, matig breed).

Shoulders, muscular, set sloping. (Schouders gespierd en schuin geplaatst).

Tail, long and slightly curved. (Staart lang en licht gebogen).

Eyes, dark.(Ogen donker).

Note : the above in no way alters the « Standard of Excellence » which must in all cases be rigidly adhered to; they simply give the various points in order of merit. If in any case they appear at variance with Standard of Excellence it is the latter which is correct.